Woensdag 21 september.
Vandaag de tweede presentatie aangepast. Dit was wel een grote en daar had ik een ochtend voor nodig. Deze training wordt afgesloten met een test en die moest ook aangepast worden.
Vervolgens heb ik gegoogled of en hoe je geld kan pinnen in Paramaribo. Je kan dollars pinnen maar vaak ook gewoon met euro's betalen. Gewoon cash euro's meenemen dus.
Op diezelfde website las ik ook dat je een toeristenkaart a €30,- nodig hebt die je op het vliegveld kan kopen. Maar toen ik nog wat verder las, ontdekte ik dat als het bezoek werk gerelateerd is, je ook een visum nodig hebt. Oh jee, wat gaat dat betekenen. Een visum kan je krijgen bij het Surinaamse consulaat. Dus ik het consulaat gebeld. En wat ik had gelezen klopte ook nog. U moet gewoon even naar Amsterdam komen om een visum te laten maken. Formulier downloaden, pasfotomeenemen (kleur), paspoort meenemen en klaar is kees. "U heeft nog donderdag en vrijdag om te komen, we zijn tot drie uur open" zei de vriendelijke dame.
Moet ik verdomme nog even naar Amsterdam. Dat kost me een dag plus reiskosten, daar gaat mijn kosten-batenplaatje!
Waarom was me dat niet verteld door het Surinaamse reisbureau of door het trainingsinstituut??? Ik heb direct een mail gestuurd naar het reisbureau (het was nog maar ochtend en dan slapen ze nog in Suriname, 5 uur tijdverschil). Om half twee had ik al antwoord, toeristenkaart is voldoende. Aangezien het me toch niet lekker zat, heb ik de dame van het reisbureau gebeld (waarom zijn het toch altijd dames?). Volgens haar is toch een toeristenkaart voldoende. Ik wat meer gerustgesteld. Later op de dag, ongeveer zes uur, heb ik nog een skypegesprek met mijn contact persoon van het trainingsinstituut gehad. Zij vertelde dat ze voor de MBA opleiding altijd docenten van de universiteit Twente laten komen en die reizen altijd alleen op een toeristenkaart. Toen geloofde ik het wel.
