Wandeling in straat in Paramaribo
Over de boottrip van vandaag kan ik heel veel vertellen en foto's laten zien, maar bij gebrek aan tijd moet ik me beperken tot een korte bijdrage. Ik was pas laat terug in het hotel, moet me opfrissen en nog ergens gaan eten (en dat is veel later geworden dan gepland; maar plannen moet je ook niet doen in Suriname).
Vandaag moest ik er erg vroeg uit, half zes! Douchen, scheren etc. en dan voor het ontbijt een taxi bellen om me op te halen om kwart voor zeven. Hij stond keurig op tijd klaar en ik was al om zeven uur bij de SMS-pier. Het was al snel duidelijk dat er vrijwel alleen Surinamers hadden ingeschreven met grote koelboxen. Sommige Surinamers die in Nederland wonen en hier op vakantie zijn en ingezetenen. Voornamelijk met de hele familie. Toen ik stond te wachten, sprak ik met een licht getinte charmante dame over de winkeltjes op de pier. Ik vroeg of ze hier woont. Maar ze bleek geen Surinaamse te zijn, maar van Indonesische origine, wonend in Nederland en hier op vakantie. Aangezien je hier werkelijk alle mogelijke mengsels ziet, is het moeilijk te beoordelen wat iemands afkomst is.
Het is me opgevallen dat Surinaamse mensen erg vriendelijk en beleefd zijn. Ze zullen niet snel zelf een gesprek aanknopen, maar als ik begin, en dat doe ik altijd graag, dan loopt het gesprek meestal wel.
Het inchecken op de boot verliep simpel, gewoon namen afstrepen. Er kwam een donkere man in een spierwit pak en witte pet de boot op. Ik zei: "goedemorgen kapitein". Hij moest lachen en zei: "ik ben niet de kapitein".
De echte schipper / kapitein was een Surinaamse jonge vrouw die de leiding had over de boot en de toer. Bij afwezigheid van een gids nam de schipper ook die taak waar. Dus regelmatig kwam ze naar boven met een megafoon om te vertellen wat we zoals konden zien aan de oevers van de Suriname rivier en de Commewijne rivier, beide zeer brede rivieren.
Exact om half acht vertrok de boot. Een enorme dieselmotor produceerde veel herrie. De boot had een onder- en een bovendek. Ik heb heel de reis boven gezeten, heerlijk in de wind. Ook het bovendek had een luifel om je te beschermen tegen de zon.
Er waren oudere Surinaamse dames aan boord met prachtige jurken. Ik heb enkele dames gevraagd of ik een foto van ze mocht maken.
De eerste stop was plantage Alliance, na 3 uur varen. Zo vroeg in de ochtend was de temperatuur heerlijk op de boot. In korte broek en shirt precies goed. Ook op de plantage Alliance vertelde de schipper over de slaventijd. Ik heb daar enkele hele mooie hagedissen gezien en op de foto gezet.
We komen aan wal
Na Alliance vertrok de boot naar de plantage Doekie. Daar stond een heerlijk Javaans gerecht klaar, Heri Heri. Ook daar hebben we een beetje kunnen rondwandelen en foto's maken.
Er groeien daar bomen met heel mooie bloemen
Na Doekie ging de reis weer terug naar Paramaribo. Door die maaltijd en de wind in mijn gezicht op de boot kreeg ik plotseling heel veel last van de spieren in mijn oogleden. Ik moet toegeven dat ik een deel van de terugreis als in een droom heb meegemaakt.
Weer aan wal heb ik een taxi aangehouden en me laten afzetten bij een toerbedrijf waar ik al eerder was geweest maar die maar steeds net geen geschikte trip voor mij hadden. Maar nu wel, morgen ga ik de Commewijne river cruise meemaken. Dan bezoeken we o.a. Fort Nieuw Amsterdam en de plantages Rust en Werk en Frederiksdorp en we gaan dolfijnen spotten. Die hebben we vandaag overigens ook al even gezien, was erg leuk. Deze trip zal minder varen zijn en meer wandelen.
Toen ik het laatste stuje naar het hotel liep, trof ik deze zielepoot aan. Wat hebben onze Herman en Ivo het dan goed.
