Dag 2 begon met het gebruikelijke ochtendritueel. Ontbijten in de open lucht onder een soort luifel:
Om kwart over acht werd ik opgehaald door een taxi. De meeste taxi's hebben geen airco en zetten alle ramen open. Zolang je rijdt, gaat het wel. Maar zodra je voor een verkeerslicht stil staat, breekt direct het zweet je uit.
De wegen zijn in het algemeen slecht met veel kuilen en hobbels en hebben vaak geen belijning. Inhalen mag links en rechts en dat doen ze dan dan ook. Het is een soort zig zag race baan. De maximum snelheid wordt standaard met 20km/uur verhoogd en de afstand tot je voorganger is zodanig dat als de voorganger remt, je nog net met je ogen kan knipperen voordat je auto plat is. Daar tussendoor scheuren nog brommers, ook links en rechts. Er zijn geen regels. Een dagelijkse belevenis dus die taxi ritjes.
In het instituut had ik vandaag een groep van 17 mensen (eigenlijk maximaal 10, maar je moet hier een beetje flexibel zijn). De mensen waren zeer gemotiveerd en de training was heel interactief, prima dus. Ik was om kwart over twee klaar, waarna ik snel een bak nasi opgegeten heb in het lokaal. Om half drie werd ik weer opgehaald door een taxi en naar een verf producerend bedrijf gebracht. De chauffeur vroeg "waar moet u precies naar toe?" Ik zei "geen idee, een bedrijf maar ik weet niet waar en ik weet niet hoe het heet". Hij heeft vervolgens naar zijn centrale gebeld en daar wisten ze het. Het was dus een verf producerend bedrijf. De jonge man uit de training van die dag leidde me rond en vroeg me om advies over allerlei situaties in die fabriek. Om vier uur stond er weer een taxi klaar om me naar het hotel te brengen.
Om een uur of zeven heb ik gegeten in het buitenrestaurant van het hotel (vuurvis!) samen met een piloot die, net als ik, in Suriname mensen opleidt. Hij moet ze leren vliegen en de regels die daarbij komen kijken. Hij doet dat voor een nieuwe kleine luchtvaartmaatschappij die alleen in Zuid-Amerika en het Caraïbisch gebied vliegt. Ik had al eerder met hem kennis gemaakt.
Iedereen had me gewaarschuwd voor de tsunami aan muggen die me te wachten stond, en ook nog eens buitengewoon agressieve muggen. En daar kwam dan nog die vervelende Zika mug bij. Dus had ik me gewapend met 3 flessen DEET, 2 flessen van 50% en 1 fles spray van 40%. Tot nu toe heb ik nog geen enkele mug gezien. Niet overdag, niet 's avonds en niet 's nachts. Misschien gaan ze me nog vinden (of ik hen) maar het ziet er naar uit dat we voor de komende 10 jaar voldoende DEET in huis hebben.
Voor ieder gebouw dat geen huis is (dus voor hotels, voor kantoorgebouwen, voor een loods, voor van alles en nog wat) staat een klein hokje met een mannetje er in. Iemand die kijkt wie er langs komen en die verder helemaal niets te doen heeft. Taken / functies die in Nederland al een eeuw geleden afgeschaft zijn. De meeste van die hokjes hebben geen airco dus je kan 's morgens een rauwe kip meenemen en die kan je dan 's avonds gebraden opeten. Die hokjes blijven de hele nacht bezet. Soms zie je dat de echtgenote van de bewaker hem een deel van de avond gezelschap houdt. In Nederland gaat de deur op slot en het hek dicht, hier is er dag en nacht bewaking. Of dat echt nodig is, kan ik niet beoordelen. In een wandeling van een half uur na het eten heb ik de volgende gefotografeerd:
Het is grappig om te zien dat alles in het Nederlands is, zoals straatnamen en opschriften op gebouwen en scholen (Waarschijnlijk weer niet goed leesbaar).
Nog een krantenbericht:
In Suriname worden bepaalde belangrijke historische gebeurtenissen mooi weergegeven:
Morgen staat me een hele lange dag te wachten die in Nederland al zeer vermoeiend is en in dit klimaat nog eens extra. Even doorbijten!
Hoeveel percentage alcohol zit dan in het Parbo bier?
BeantwoordenVerwijderen