Plussen en minnen

Na de boottocht van gisteren, volgde er vandaag nog een tochtje per boot. Met de taxi naar de Leonsberg pier, door een wijk met peperdure villa's. Volgens de taxichauffeur allemaal verdiend met handel in drugs. De pier is niet meer dan een houten loopplank waar enkele van die smalle bootjes aan liggen. 

Om kwart voor negen kwam volgens afspraak ons bootje langs de pier. Twee echtparen die al bijna drie weken met elkaar in Suriname op vakantie waren en ik. Een klein gezelschap dus. 

Eerst stond dolfijnen spotten op het programma. Maar het waaide nogal hard en de golven konden makkelijk aangezien worden voor dolfijnen. 

We hebben ze wel gezien maar steeds slechts heel kort. Geen dolfinariumachtige situaties dus. 
Na een half uur hebben we het opgegeven en zijn we naar de Plantage "Rust en Werk" gevaren waar we gewandeld en alles bekeken hebben. Er wonen ongeveer 400 mensen die leven van landbouw, veeteelt en visserij. 

In de boot was het erg aangenaam door de wind, maar op de plantage sloeg de Surinaamse hitte weer genadeloos toe. Onze schipper Lenny had gebakken banaan bij zich, maar mijn ontbijt zat nog te veel in mijn maag en ik heb de bananen van Lenny gelaten voor mijn medepassagiers.
Soms zie je dan grappige dingen zoals een bordje met de theorie met daar achter de praktijk

Het parkeren was daar goed geregeld

Net als gisteren weer veel mooie bloemen

Er wonen natuurlijk ook gewoon kinderen

In huisjes met soms erg vrolijke kleuren

Er zijn daar allemaal kanaaltjes met bruggetjes naar de huizen

Onze schipper en gids Lenny vertelt over het leven op de plantage

Verder kan je er genieten van veel mooie natuur

Filmpje:
wandelen op de plantage 

De tweede plantage was "Frederikshof". Daar worden de oude dienstwoningen van de oorspronkelijke politiepost gerenoveerd voor verhuur aan toeristen. Het ziet er inmiddels chick uit. Maar met 40% annuleringen vanwege Zika valt de verhuur vooralsnog tegen. Ik heb nog steeds geen mug gezien, maar het schijnt afhankelijk te zijn van het seizoen (gelukje dus)

Daar werd ook onze warme lunch geserveerd. Ik ben de naam van mijn gerecht vergeten. Het waren diverse groenten waaronder kousenband en touge met een bakje bijzonder pittige pindasaus. Erg smakelijk. 

Inmiddels was het zo ongeveer op het heetst van de dag. Na de maaltijd hebben we nog een wandeling over de plantage gemaakt, vooral gebruikmakend van schaduw onder bomen. 
De laatste stop van de dag was bij het fort "Nieuw Amsterdam". 

Dit fort werd lang geleden aangelegd voor de verdediging tegen, als ik me goed herinner, de Fransen. Er is nu een openluchtmuseum.  

Na het fort was de dag klaar en zijn we terug gevaren naar de Leonsberg pier waar een taxi op ons stond te wachten die Lenny vanuit de boot had gebeld.
Morgen nog een laatste dag en dan 's avonds op het vliegtuig.  
Maar eerst nog een laatste keer eten bij "Zus en Zo".

Ik ben blij morgenavond weer terug te vliegen naar huis. Ik verlang weer naar Marleen en Herman en Ivo. Maar ook omdat mijn lichaam protesteert tegen het eten. Te veel (2x per dag een warme maaltijd) en te onregelmatig (b.v. te laat 's avonds). Ik verlang naar maat en regelmaat.

Na alle aardige informatie over Suriname moet ik toch ook enkele kanttekeningen plaatsen. 

• Ik heb met twee Nederlandse ondernemers gesproken die proberen een onderneming op te zetten hier in Suriname. Beide geven onomwonden aan dat het moeilijk werken is met Surinaamse arbeiders. Er is voortdurend toezicht nodig en dan nog zijn ze enkele uren per dag zoek. En zonder toezicht ligt het werk stil. Het is jammer want het is m.i. een land met ongekende mogelijkheden, rijk aan grondstoffen, vruchtbare grond en een warm en vochtig klimaat.
• Zowel andere toeristen als mijn gidsen vertellen dat je nergens meer dieren ziet. Er wordt geschoten op alles dat beweegt. Apen, alligators, schildpadeieren etc. alles wordt gegeten. Er is geen beleid ter bescherming en het zal niet lang meer duren of er zijn helemaal geen dieren meer, behalve dan in de dierentuin. Dat gaat het toerisme niet helpen. 
• Ik heb afspraken gemaakt met de mensen waarmee ik gewerkt heb deze week over het mailen van enkele van de vele foto's die zijn gemaakt gedurende de trainingen, omdat ik had aangegeven ze te willen gebruiken in deze blog. Ik heb jammer genoeg nog niets ontvangen. 

Er komt nog 1 bijdrage over mijn dag morgen en daarna sluit ik deze blog af.